Beşiktaş’ın her maçta adım adım gelişim gösterdiğini ve sahada istikrarlı bir şekilde ilerlediğini görüyoruz. Bu süreçte, Ole Gunnar Solskjaer yönetiminde özellikle savunma organizasyonunun belirgin bir ivme kazandığına şahit oluyoruz. Bu maç da Beşiktaş’ın bu yükselişini perçinleyen karşılaşmalardan biri oldu.
Beşiktaş’ın özellikle kurguladığı 3-2-5 dizilişini bu maçta da net bir şekilde gördük. Merkezde oluşan açıkların bu sistemle bir nebze törpülendiğine de şahit olduk. Takım boyu 56 metre olan Kayserispor’a karşı 44 metreyle yanıt vermek, saha içi yerleşimde önemli bir avantaj sağladı. Ancak burada en büyük sorun, Svensson’un konumlanmasıydı. Bu durum, Rashica’nın performansındaki düşüşü de kısmen etkiledi diyebiliriz. Bana kalırsa Beşiktaş, bu bölgede Svensson yerine daha atletik bir bek oyuncusuyla oynamalı. Nitekim, sol stoper pozisyonunda görev alan Felix’in, Masuaku ile uyumu ve ona olan etkisi de bu noktada dikkat çekici.
Musrati’nin ayrılığının ardından Beşiktaş’ın döndüğü 3-2-5 sisteminde, Svensson’un merkeze katılımına artık fazla ihtiyaç duyulmadığını söyleyebiliriz. Bunun en net göstergesi, onun daha çok stoperleşen bir rol üstlenmesi. Solskjaer’in, merkezde hem top tutabilen hem de pas istasyonu olarak katkı sağlayan iki hareketli pivotla oynamaya çalıştığı açıkça görülüyor. Nitekim, Gedson’un alışılmışın dışında bir rolle kullanılması da bunu destekliyor. Bu durum, Amir yerine Ox’un tercih edilme sebebini de açıklıyor. Bana kalırsa bu oyun planıyla Elan Ricardo’ya hazırlık yapılıyor.
Burada önemli etkenlerden biri de Joao Mario’nun katkısı. Ön bölgede prese katılması ve kazanılan topların ilk etapta onunla buluşturulması Felix Uduokhai’nin oyun kurulumundaki rolünü güçlendirirken, Masuaku’nun serbest roldeki etkinliğini de artırdı. Aslında Solskjaer’in denediğinin aksine, Elan-Amir merkezli bir oyuna dönülmesi halinde hem Felix ve Emirhan’ın hem de kanat bek rolündeki Rashica ve Masuaku’nun demarke pozisyonda daha etkili olabileceğini düşünüyorum. Bunun temel sebebi Rafa, Gedson, Rashica ve Immobile gibi koşucu oyunculara sahip takımların, önde top tutabildiği ölçüde bu oyunculara daha fazla alan açması ve onların koşu süresini uzatması. Bu tip oyuncuları demarke pozisyonlarda bırakabilmek, hücum verimliliği açısından büyük bir avantaj sağlayacaktır.
Beşiktaş özelinde dikkatimi en çok çeken noktalardan biri, Solskjaer döneminde ortaya çıkan merkez savunmasının performansı. Ox-Gedson ikilisinden oluşan riskli sayılabilecek geçirgen bir orta sahaya rağmen Beşiktaş, göbekten rakibe daha az pozisyon vermeye başladı. xG verileri doğrudan sonuçları analiz etmese de süreci anlamak açısından önemli bir gösterge. Nitekim, Beşiktaş bu verilerde Solskjaer döneminden önce bile zirvede yer alıyordu ve bu istikrarını korumaya devam ediyor.
Beşiktaş için bu sürecin nasıl sürdürülebileceği en kritik noktalardan biri. Önemli olan, mevcut yapıyı bozmadan ve sadece oyun planına uygun, esnek oyuncularla bu sistemi devam ettirebilmek. Umarım bu doğrultuda doğru hamleler yapılır ve takımın istikrarı korunur.
